En toen zag ik daar...
Allemaal uiltjes!
En ik was verkocht....
Toen kwam ik thuis met een meter uiltjestricot en een halve meter zwarte boordstof. Ik nam een oude longsleeve van mijn dochter, knipte deze mooi op de naden open en tekende mijn eigen patroon, een maatje groter weliswaar.
Nog altijd wat bang van de tricot, zocht ik op tinternet naar tips en kwam zo uit op de blog van Mamasha. Ik las en leerde bij en besloot van het geleerde direct in de praktijk om te zetten.
Dit was het eindresultaat van mijn brouwsel:
Plots had mijn naaimachine en naaikoffer een permanente plaats op de eettafel in de living. En was ik ook niet bang meer van tricot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten