woensdag 14 augustus 2013

Winter- en Herfstcollectie.

Mijn schoonmoeder zorgde al voor een prachtig winterjasje. Dus kon ik ook niet blijven stilzitten en maakte ik een longsleeve met raglanmouwen. Voila, het eerste deel van Prutsemie's herfstcollectie was geboren.

Ik had een paar maanden geleden een metertje vliesofix meegebracht van de Veritas. Die meter lag daar maar stof te vatten en vanavond besloot ik eens te kijken of ik daar effectief iets mee kon doen. Prutsemie's t-shirt was namelijk nogal wit vooraan.

Meestal ben ik aan het lopen voor ik kan stappen, doch met de jaren komt wijsheid. Ik besloot om eens helemaal tegen mijn natuur in om het eens simpel te houden. Het werden 3 grote vierkanten. Daar kan zelfs een kluns als ik niets verkeerds aan uitknippen en opkleven. (dacht ik toch wel).

 Eerst volgde ik braafjes de beschrijving op het internet (overtekenen op stof, overtekenen op vliesofix, beiden uitknippen en dan appliceren). Ik vond dat nogal omslachtig en moest uiteindelijk de vliesofix bijknippen omdat hij toch net iets te groot was als mijn stof. Dat bracht me op een idee.

Het tweede vierkant tekende ik mooi uit op de papieren kant van de vliesofix en knipte hem proper uit. Toen appliceerde ik de vliesofix op een stukje stof dat net iets te groot was. De randen knipte ik bij. Toch was ik nog altijd niet echt tevreden, want hier en daar was het toch niet volledig recht.

Het derde vierkant tekende ik opnieuw over op de papieren kant van de vliesofix, maar die knipte ik groter uit. Daarna appliceerde ik het te grote vierkant op een te groot stukje stof. En dan pas knipte ik alles langs de getekende randen uit. Et voila: één perfect vierkantje.

Het moeilijkste vond ik eigenlijk dat papier langs de slechte kant lospeuteren. Maar met wat bruut geweld is dat ook gelukt.



Nu vind ik de groene vlakken te leeg. Morgen kijk ik eens in mijn ottobre's rond (jah, meervoud ondertussen) want daar zit nog ergens een mooi patroon van een bloemetje in. Die bloemetjes kan ik nog uit restjes witte tricot halen. Zo zijn die groene vlakken gebroken. En misschien naai ik in het midden van het bloemetje zelfs nog een pareltje. 

Enfin, plannen genoeg. Ik weet nu al één ding zeker: vliesofixen is verslavend!

2 opmerkingen:

  1. hihi, herkenbaar. Begin dan in ieder geval zeker nooit met borduren ;-).

    Ik ben ook net begonnen met de herfst/winter collectie... Mijn stof is al geknipt geraakt... maar met een driedaagse met de zoon alleen zal het wel niet snel vooruitgaan.
    Dat jasje ook zelfgemaakt door schoonmama? Amai, tof! ben benieuwd, komt daar ook een fotootje van? :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik hou me van het borduren wijselijk weg, net om die reden ;) Ik ken mezelf zo'n beetje...
    Als je alleen bent met de zoon dan zal er inderdaad niet veel in elkaar gezet worden. 's Avonds misschien eens een beetje me-time met je naaimachine nemen? Zo heb ik mijn vaste naaiavond: zondag. Dan laat ik het huishouden voor één keertje liggen.
    Mijn schoonmama breidt. Ik zal haar eens vragen of ik een foto op de blog mag zetten :)

    BeantwoordenVerwijderen