En toen liep het grandioos mis.
Ik had al eens iets dubbel gemaakt. Een zomers bloesje van in de Burda. Dus las ik de werkbeschrijving maar half en snapte er maar 1/4 van omdat ie in het frans is en zette me aan het werk. Trots ging ik om 23 u slapen, want alles was prima gegaan. Nergens had ik ook maar één foutje gemaakt. Het jurkje zou morgen heel snel in elkaar staan.
Ik kon de slaap niet vatten. Geen idee waarom, maar ik was rusteloos. En toen, op het moment tussen waken en slapen, begon mij iets te dagen... Ik had eerst alles aan elkaar moeten zetten en dàn pas alles dubbelen. Hoe kreeg ik die blinde rits er anders in? Juist, niet. En hoe dik waren die naden dan wel niet? Juist ja, te dik. Over naad nagedacht, ik zou dan ook een extra cm naad moeten bijgetekend hebben, want nu had ik mijn naden al opgebruik om het te dubbelen.
De volgende morgen bekeek ik mijn projectje en begon mijn stof los te tornen. Als er nu iets is wat gemakkelijk ging met de Lervia, was het wel tornen. Zo vast stikte die machine dus... Brother daarintegen, die weet wat vaststikken is.... Dat krijg je van je leven niet meer los! Toch niet zonder je stof onherroepelijk te beschadigen... Na heel wat gesakker en gaten in mijn stof later, gaf ik het op. Zelfs van de overgebleven stukken kreeg ik geen nieuw projectje bedacht.
Tans pis, bovenste deel jurkje ligt in de vuilnisbak. Niets meer aan te doen. Gelukkig was ik nog niet aan het onderste deel begonnen.
Omdat ik nogal gefrustreerd was, besloot ik iets héél ergs simpel te maken. Ik was al surfend op het net deze tutorial tegengekomen. Een maandverbandenzakje, waarom was ik daar nog niet opgekomen?!
Dus nam ik een restje stof en onderaan de stapel fournituren vond ik nog een bijpassend stukje biaslint et voila!
Nu gaan er geen 'hangmatten' meer liggen ronddwalen in mijn handtas, maar zitten ze allemaal in een eenvoudig en snel te vinden zakske.
Dank u Wolinn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten